Ik ben Sietske, getrouwd met Ies, moeder van Gijs, Sil en Tos en trotse oprichtster van kindercoachpraktijk KEI! coaching.
Als middelbare scholier vond ik het erg moeilijk te bepalen "wat ik later wilde worden". Ik wilde heel erg graag met dieren gaan werken maar door mijn leraren werd me verteld dat ik een opleiding tot dierenarts wel kon vergeten, daar was ik niet slim genoeg voor. Onzeker als ik was schreef ik mijn droom ooit dierenarts te worden af en besloot ik een HBO opleiding verpleegkunde te gaan volgen.
Het werken met mensen bleek ik ook heerlijk te vinden en ik genoot er van om andere mensen te helpen. Wat mij echter al tijdens mijn stages en ook tijdens mijn bijbaantjes in de zorg vreselijk tegen stond was de hoge werkdruk. Niet omdat ik bang was om hard te werken maar omdat ik regelmatig het gevoel had door de hoge werkdruk niet tegemoet te kunnen komen aan de werkelijke behoefte van mijn patiënten; de behoefte aan een luisterend oor en échte aandacht.
Zo jong als ik was realiseerde ik me dat dit niet was hoe ik wilde werken en ik besloot verder te gaan studeren. Na afronding van mijn studie Verplegingswetenschap aan de Universiteit Maastricht werkte ik een aantal jaren als sociaal-wetenschappelijk onderzoeker voor de Provincie Limburg waarbij ik onder andere een grootschalig onderzoek naar kwaliteit van zorg leidde.
Na een aantal jaren als onderzoeker besloot ik mijn baan op te zeggen om samen met Ies het aannemersbedrijf van mijn schoonouders over te nemen. Ik vond (en vind) het heerlijk om naast mijn man te werken maar de passie voor het aannemersvak ontbrak. Met de komst van onze kinderen werd mijn passie voor het werken met mensen en vooral met kinderen opnieuw aangewakkerd en tegen de tijd dat de jongste bijna naar de basisschool ging begon het steeds meer te kriebelen om hier iets mee te gaan doen. Ik stuitte per toeval op een advertentie van een kindercoachopleiding en wist direct dat ik eindelijk mijn roeping gevonden had.
Het duurde nog ruim een jaar voordat ik me ook daadwerkelijk inschreef voor de opleiding. Mijn onzekerheid en de perfectionist in mij staken vreselijk de kop op. Als ik iets doe moet ik het van mezelf perfect doen en de angst dat dat niet zou lukken weerhield me ervan er aan te beginnen. De criticus in mij zag allerlei beren op de weg; ik zou het vast niet kunnen, wat dacht ik wel niet om op deze leeftijd nog te beginnen aan een nieuwe carrière, ik zou een hoop tijd en geld steken in een opleiding waar ik misschien toch nooit iets mee zou gaan doen, ik zou mijn gezin hiermee tekort doen enz., enz. Uiteindelijk deden een spiegelsessie met een paard en veel gesprekken met Ies me beseffen dat ik korte metten moest maken met de beren op mijn weg en dat ik mijn hart moest volgen. En wat voelde dat goed.
Tijdens mijn brede coachopleiding met specialisatie kindercoach bij BGL heb ik naast veel over het coachen van kinderen ook heel veel geleerd over mijzelf. Ik heb geleerd trots te zijn op mezelf, mijn onzekerheden te overwinnen en vooral minder streng te zijn voor mezelf. Mijn innerlijke criticus is er nog steeds maar we zijn nu meer maatjes geworden. Hij helpt me om het beste uit mezelf te halen zonder dat ik me lamgeslagen voel door de druk en niet meer tot actie in staat ben. Ik voel me zelfverzekerd en ik weet dat ik goed ben in wat ik doe.
Met mijn opleiding, en zeker ook mijn persoonlijke ervaring, op zak help ik in mijn praktijk kinderen die ook een sterk aanwezige innerlijke criticus hebben waardoor ze streng zijn voor zichzelf, zich onzeker voelen of zelfs faalangstig zijn. Zodat ze zich, net als ik, weer een KEI! leren voelen.
created with
Website Builder Software .